Lecznicze zioła

Prozdrowotne właściwości ziół są znane od czasów starożytnych. Chociaż medycyna wciąż się rozwija, to stosowane od setek lat melisa, rumianek czy szałwia ciągle znajdują zastosowanie w lecznictwie.

Melisa lekarska

Melisa lekarska jest rośliną z rodziny jasnowatych zawierającą olejki eteryczne, związki trepenowe nadające jej cytrynowego zapachu (cytral, linalol i cytronelal), flawonoidy, fenolokwasy i garbniki. Melisa jest bogatym źródłem witaminy C.

Zioło to jest stosowane do łagodzenia nerwic i stanów depresyjnych. Właściwości uspokajające melisy lekarskiej przydają się też do zmniejszania stanów lękowych.

Melisę poleca się przyjmować osobom mającym problemy z nadciśnieniem tętniczym. Jest używana w leczeniu bezsenności, a także przy problemach trawiennych, ponieważ zmniejsza wzdęcia i napięcie jelita grubego oraz poprawia apetyt.

Melisę można stosować zewnętrznie. Okłady z liści łagodzą bóle ran, poparzeń, owrzodzeń oraz ukąszeń owadów. Olejek z melisy jest dobrym środkiem na opryszczkę.

Mięta pieprzowa

Mięta pieprzowa to jedna z najpopularniejszych roślin leczniczych. Tak samo, jak melisa, należy ona do rodziny jasnowatych.

Wiele swoich właściwości mięta zawdzięcza olejkom eterycznym, w tym mentolowi, który działa odświeżająco, przeciwbólowo i antyseptycznie. W skład rośliny wchodzą też garbniki, witaminy C i A, kwas foliowy, wapń, potas, magnez oraz mające działanie przeciwutleniające flawonoidy.

Mięta łagodzi dolegliwości związane z układem pokarmowym. Stosuje się ją przy zaburzeniach trawienia, skurczach żołądka i jelit, schorzeniach wątroby. Zioło ma właściwości wiatropędne, stymuluje wydzielanie kwasu żołądkowego i żółci. Miętę można też stosować jako środek uspokajający, chociaż nie jest ona tak silna, jak melisa. Olejek miętowy jest polecany przy przeziębieniach, gdyż ma działanie odkażające i poprawiające oddychanie.

Mięta jest częstym składnikiem past do zębów i różnego rodzaju kosmetyków, jest też dodatkiem do dań i napojów. Wynika to z jej cech odświeżających.

Rumianek pospolity

Rumianek lekarski jest rośliną z rodziny astrowatych, zwaną też rumiankiem lekarskim lub aptecznym. Surowcem zielarskim są koszyczki kwiatowe, które zawierają olejek eteryczny (w jego składzie są m.in. chamazulen oraz bisabolol). W rumianku znajdują się też flawonoidy, związki kumarynowe, śluz, cholina i sole mineralne.

Rumianek ma właściwości przeciwzapalne, rozkurczowe, bakteriobójcze i uspokajające. Można go stosować na bóle jamy brzusznej, głowy i reumatyczne. Rumianek  łagodzi napięcie wywołane stresem. Ponadto pomaga przy gojeniu ran i owrzodzeń, a także przy podrażnieniach skóry i błon śluzowych. W związku z tym, że jest ziołem łagodnym, może być stosowany przez alergików i przy leczeniu dolegliwości u niemowląt.

Szałwia lekarska

Szałwia lekarska ma w sobie olejek eteryczny, w którego skład wchodzą m.in. kamfora, tujon, cyneol, borneol i pinen. Do tego dochodzą gorycze, garbniki katechinowe, triterpeny, witaminy C i z grupy B.

Szałwia jest ceniona za właściwości przeciwzapalne. Znakomicie nadaje się do leczenia dolegliwości skórnych i podrażnień błony śluzowej. Zioła używa się m.in. na skaleczenia, wypryski i czyraki. Pomaga przy stanach zapalnych gardła, dziąseł, ale także dróg rodnych.

Szałwia w formie naparu czy nalewki hamuje potliwość i przeciwdziała nadmiernej fermentacji jelitowej. Ponadto wstrzymuje nadmierną laktację u karmiących matek.

Tymianek

Tymianek wziął swoją nazwę od greckiego słowa „thymon” mającego dwa znaczenia: „odkażać” oraz „odwaga”. Tymianek był używany przez Egipcjan w procesie mumifikacji zwłok. Rzymscy żołnierze kąpali się w tymianku żeby dodać sobie kurażu, był uważany za lek na nieśmiałość. Jeszcze w czasie I Wojny Światowej olejek z tego zioła służył za środek antyseptyczny.

Głównym składnikiem tymianku jest olejek eteryczny, w którego skład wchodzą m.in. tymol i karwakrol. Ten pierwszy związek jest bakterio- i grzybobójczy. Drugi przyspiesza oddychanie, ma właściwości napotne, przeciwbólowe, odkażające, przeciwskurczowe i rozgrzewające.

Dzięki takim składnikom tymianek bardzo dobrze nadaje się do zmniejszania dolegliwości górnych dróg oddechowych. Poza tym zapobiega biegunce, łagodzi podrażnione jelita, pomaga w trawieniu tłustych potraw. Preparaty z tymianku stosowane są w dentystyce przez wzgląd na cechy przeciwpróchnicze.