Social Icons

Kontakt

Featured Posts

sobota, 1 lipca 2017

YIGANERJING - MAŚĆ NA BAZIE ZIÓŁ

Wreszcie naturalny ziołowy krem, który działa!

Egzema, łuszczyca, zapalenie skóry, bielactwo, zakażenia grzybicze, trądzik, hemoroidy, pryszcze, wysypki, alergie, ukąszenia owadów i nie tylko ...

Chiny, ma od niepamiętnych czasów, był poważany jako jedna z najstarszych instytucji w dziedzinie medycyny naturalnej. Jednak często jest ignorowane przez Zachód po prostu dlatego, że przemysł farmaceutyczny nie jest w stanie wpłynąć na to, zmonopolizować go lub kontrolować jego wartość finansową. Wszystko to ze szkodą dla tych, którzy najbardziej z niej korzystają.
Po wystawiona na próbę, co najlepsze na Zachodzie ma do zaoferowania, badaliśmy skuteczność Yiganerjing ziołową maścią, a wynik był najwyraźniej manifest, w większości przypadków dopiero po zaledwie kilku dniach stosowania.


YIGANERJING ziołową maścią skuteczny przeciwko:

Cystic trądzik, pryszcze, wysypki, infekcji grzybiczych, takich jak grzybica, łuszczyca, egzemy i innych chorób skóry; również rozjaśnia pach i wewnętrzną stronę ud, bardzo dobry do grzybów disesases skóry. Skuteczny egzema, łuszczyca, zapalenie skóry, bielactwo, krem wysypka skórna. Obejmuje to, podrażnienia, alergie, ukąszenia owadów, drobne rany, zadrapania, wysypki, pryszcze i trądzik. Posiada równieżniesamowity efekt nawilżający, a także może rozjaśnić blizny i przebarwienia.


Główne składniki: gleba parku skóry, Sophora, wspólna Cnidium owoce Belvedere owoce, dictamni Kora, Kora phellodendri, Honeylocust cierń, truciec giganteum, Lotos, radix stemonae, indyjski buead siedem mieczy, żelazo Holly, wazelina, mentol, woda oczyszczona , żadnych sterydów .
Zakres zastosowania: zastosowanie do sterylizacji skóry i bacteriostasis. Takie jak Staphylococcus aureus (aureus gnicia), Candida albicans (grzyba).
Sugestia zalecane: ostre lub przewlekłe zapalenie skóry, egzema, grzybica manus (Hong Kong stóp, grzybicze), grzybica ciała (pot plama), łuszczyca, obieranie, blister, złe stóp, grzybica stóp, świąd sromu, hemoroidy, ukąszenia komarów, trądzik, kłujący ciepła, swędzenie skóry.
Dawkowanie i stosowanie: (użytku zewnętrznego) Dodać niewielką ilość Yiganerjing ziołowej oinment na palec i wcierać w obszarze zagrożonym, 2 do 3 razy dziennie. Może być używany ponownie od jednego do dwóch tygodni po objawy znikają, aby zapobiec nawrotom. Unikać drapania zanieczyszczoną zatrzymać nasilenie. Może być również stosowany w nocy.
W razie pytan prosze pisac na maila - socjalmax@gmail.com

niedziela, 18 czerwca 2017

Wrotycz - Tanacetum vulgare

Roślina wieloletnia dorastająca do 120 cm wys., silnie pachnąca, gorzka, nieco kamforowa w smaku; liście pierzastosieczne; odcinki (listki) podłużnie lancetowate; liście z ogonkami o odcinkach pierzastowrębnych; górne liście o odcinkach wrębno-piłkowanych; koszyczki kwiatowe zebrane w szczytowy, gęsty baldachokształtny kwiatostan; kwiaty żółte, miseczkowate; owoc - niełupka. Kwitnie od lipca do września. 



Występowanie:
 Rośnie na przydrożach, przy budowach, na usypiskach i przy wykopach, na łąkach, na polach, ugorach i polanach leśnych, w ziołoroślach, nad brzegami wód. Roślina ruderalna i pospolita. Występuje najczęściej masowo. W Polsce dość pospolita.

Surowiec

Surowcem jest ziele, kwiat  wrotyczu (Flos tanaceti) syn. koszyczek wrotyczu (Anthodium Tanaceti),  liść i owoc wrotyczu - Herba, Flos, Folium et Fructus Tanaceti.

Okres zbioru: Ziele i liscie zbiera się przed i w czasie kwitnienia. Kwiaty nalezy pozyskiwać w czasie kwitnienia. Liście zbiera się od maja do sierpnia, natomiast kwiaty od lipca do sierpnia, ewentualnie do września. Owoce zbiera się w czasie dojrzewania.
Suszenie: Z uwagi na to że koszyczki kwiatowe wewnątrz trudno wysychają , a zbyt długo suszone ciemnieją najlepiej suszyć w temperaturze podwyższonej. Surowce trzeba wysuszyć w ciemnym miejscu, gdzie temepratura nie przekracza 35 stopni C. najlepiej w lekko ogrzanym piekarniku lub przed nim, aby zabieg ten nie trwał zbyt długo. Wyższa temepratura suszenia może zubożyc susz o składniki lotne (olejki eteryczne).

Występowanie: Rośnie na przydrożach, przy budowach, na usypiskach i przy wykopach, na łąkach, na polach, ugorach i polanach leśnych, w ziołoroślach, nad brzegami wód. Roślina ruderalna i pospolita. Występuje najczęściej masowo. W Polsce dość pospolita.

Surowiec

Surowcem jest ziele, kwiat  wrotyczu (Flos tanaceti) syn. koszyczek wrotyczu (Anthodium Tanaceti),  liść i owoc wrotyczu - Herba, Flos, Folium et Fructus Tanaceti.

Okres zbioru: Ziele i liscie zbiera się przed i w czasie kwitnienia. Kwiaty nalezy pozyskiwać w czasie kwitnienia. Liście zbiera się od maja do sierpnia, natomiast kwiaty od lipca do sierpnia, ewentualnie do września. Owoce zbiera się w czasie dojrzewania.
Suszenie: Z uwagi na to że koszyczki kwiatowe wewnątrz trudno wysychają , a zbyt długo suszone ciemnieją najlepiej suszyć w temperaturze podwyższonej. Surowce trzeba wysuszyć w ciemnym miejscu, gdzie temepratura nie przekracza 35 stopni C. najlepiej w lekko ogrzanym piekarniku lub przed nim, aby zabieg ten nie trwał zbyt długo. Wyższa temepratura suszenia może zubożyc susz o składniki lotne (olejki eteryczne).

Skład chemiczny

Kwitnące ziele i liść worotyczu - Herba et Folium Tanaceti zawierają olejek eteryczny (1,5-2%), lakton seskwiterpenowy  - tanacetynę (tanacetin) C11H16O4, lakton seskwiterpenowy arbosculin, lakton epi-ludowicyna, kwas jabłkowy, winowy, walerianowy,  flawonoidy (jaceidyna - jaceidine, jaceozydyna - jaceosidin, kwercetyna, apigenina, diosmetyna, diosmina - działaja przeciwalergicznie, hamują działanie histaminy, mają wpływ przeciwwysiękowy, przeciwzapalny, hamują odtwarzanie noradrenaliny, tonizują naczynia krwionośne), kwas chlorogenowy, kwas taninowy,  lakton -  artemoryna (artemorin), elemen (elemene) o działaniu przeciwrakowym  (anticancer, antitumor; wzbudza apoptozę działa cytotoksycznie), kwas kawowy, eupatylinę (eupatiline - flawon = 5,7-dihydroxy-3,4,6-trimethoxyflavon wzbudzający apoptozę; hamuje rozwój nowotworów; stosowany w fitoterapii do leczenia niektórych białaczek); seskwiterpen - germakren = germacrene, partenolid (parthenolide) - seskwiterpen o silnym wpływie przeciwzapalnym, inhibitor lipooksygenazy i syntetazy prostaglandynowej, wywiera działanie przeciwnowotoworowe, rozkurczowe, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze;  fitosterole, piperyton C10H16O (piperitone, 3-methyl-6-(1-methylethyl)-2-cyclohexen-1-one, p-menth-1-en-3-one), lakton seskwiterpenowy rejnozyna (reynosin) o działaniu przeciwzapalnym; santamarynę = santamarine (działa rozkurczowo, przeciwzapalnie i przeciwrakowo).

Głównym składnikiem olejku eterycznego Oleum Tanaceti jest tujon (thujon) - do 70%, nazywany także tanacetonem (tanaceton),ponadto: chamazulen, tymol, kamfora (w tym kamfolenol), borneol, octan borneolu, tujolowy alkohol, 1,8-cyneol, wulgaron A i B (vulgarone-A, vulgarone-B),  lyratrol, octan lyratrylu, bergamoten, alfa-pinen, alfa-terpinen,  kariofilen, chryzantenol, octan chrazantenylu, seskwiterpen - dawanon (davanone) o działaniu przeciwnowotworowym, stymulującym układ dokrewny i przeciwzakaźnym oraz immunostymulującym; kadinen, sabinen.

Działanie farmakologiczne

Wyciągi z wrotyczu są silne i pewne w działaniu. Wrotycz zawiera bardzo dużo substancji przeciwzapalnych, silnie odkażających (przeciwroztoczowych, przeciwrobaczych, przeciwbakteryjnych, przeciwwirusowych, przeciwgrzybiczych), przeciwalergicznych (przeciwwysiękowych, przeciwhistaminowych), przeciwbólowych (inhibitory synetetazy prostaglandyn), uspokajających, przeciwderpesyjnych, rozkurczowych, żółciopędnych, żółciotwórczych, regulujących przemianę materii, odtruwających.
Specjaliści fitochemicy weryfikując skład chemiczny Tanacetum szybko dochodzą do wniosku, że sporo składników wrotyczu jest stosowanych w lecznictwie w formie nowoczesnych preparatów, przy czyn wiele z nich jest uzyskiwanych z egzotycznych roślin, przez co leki te są bardzo drogie. 

Preparaty wrotyczowe pobudzają akcje serca, zwiększają siłę skurczu mięsnia sercowego, pobudzają oddychanie, wzmagają wydzielanie hormonów. Regulują miesiączkowanie. Zwiększają ukrwienie narzadów płciowych i nasilają odczuwanie wrażeń seksualnych. Przedłużają efekt doznań płciowych. Znoszą  bóle głowy, bóle miesiączkowe, kolki. 
Stosowane doustnie i na skórę działają hamująco na procesy autoagresji immunologicznej, dzięki czemu mogą być z powodzeniem stosowane w fitoterapii chorób autoimmunologicznych typu łuszczyca, reumatyzm, toczeń.
Od dawna wiadomo, że wrotycz zwiększa odporność organizmu na zakażenia za sprawą wielu laktonów i terpenów. Wodny wyciąg z ziela przyśpiesza też wyleczenie z chorób zakaźnych, np. odry, grypy, przeziębienia, anginy, płonicy.
Wrotycz niszczy większość pierwotniaków, obleńców, płazińców, owadów i roztoczy pasożytniczych. Wyniki moich badań potwierdzają, że wyciągi z wrotyczu niszczą szybko i skutecznie nużeńca (demodex), świerzba, kleszcza, swędzika i in.  Od dawna ocet wrotyczowy jest stosowany do zwalczania wszawicy. Wrotycz działa napotnie i przeciwgorączkowo.

Wrotycz jest alternatywą dla sterydowych i niesterydowych leków przeciwzapalnych. Hamuje odczyny zapalne bowiem jest inhibitorem dla histaminy, tromboksanu, leukotrienów i prostaglandyn. Działa antyagregacyjnie. Zapobiega zastojom krwi, odkładaniu blaszek miażdżycowych w tętnicach i powstawaniu zakrzepów. 
Hamuje działanie następujących substancji endogennych w organizmie: acetylocholiny, norepinefryny (noradrenaliny), serotoniny, bradykinyny. Działa moczopędnie i przeciwobrzękowo. Tonizuje mięśnie szkieletowe. 
Wyciągi alkoholowe i maście wrotyczowe oraz ekstrakty octowe z wrotyczu hamują objawy łuszczycy, zmniejszając proliferację komórek naskórkowych oraz odczyny autoagresji w skórze.
Wyciągi alkoholowe i octowe leczą zmiany trądzikowe na skórze. Niekiedy następuje poprawa w ciągu doby po zastosowaniu. Regularnie stosowane dają dobre efekty lecznicze porównywalne do skuteczności siarczku selenu, erytromycyny, czy betuliny. 
Okłady szybko cofają duże bolesne ropnie. Okłady z rocieńczonego octu wrotyczowego cofają stłuczenia, obrzęki po kontuzjach, obrzęki kończyn, wybroczyny i siniaki.
Płukanki, częste przymywanie i okłady leczą stany zapalne błon śluzowych, w tym odbytu, narządów płciowych, gardła, jamy nosowo-gardłowej, jamy ustnej, zatok obocznych nosa. Krople wrotyczowe likwidują ropne zapalenie zatok nosowych. 

Wyciągi z wrotyczu działają przeciwrobaczo (czerwiogubny środek), przeciwgrzybiczo, przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie, pierwotniakobójczo, wykrztuśnie, tonizującą i wzmacniająco, silnie żółciopędnie, napotnie (bardzo silnie), przeciwgorączkowo, moczopędnie, nasennie (silnie), uspokajająco, (bardzo efektywnie), przeciwbólowe, przeciwobrzękowo, przeciwzapalnie, nasercowo (zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego i zwalniają rytm serca), rozkurczowo, odtruwające; wzmagają produkcję śliny, soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego; pobudzają apetyt i regulują trawienie; wpływają na gospodarkę hormonalną; regulują miesiączkowanie i metabolizm oraz wypróżnienia.

Znakomite wyniki lecznicze uzyskałem przy pomocy naparu z wrotyczu w przypadku grypy i przeziębienia. Jeżeli wrotycz zastosuje się szybko to wyleczenie nastąpi po 3-4 dniach kuracji.
 
Napar wrotyczowy
Napar wrotyczowy (Infusum Tanaceti):
Przygotowanie: 3 łyżki świeżego lub suchego rozdrobnionego ziela, albo kwiatów zalać 2 szklankami wrzącej wody. Odstawić na 30 minut pod przykryciem. Przecedzić.
Stosowanie: Pić 2-4 razy dziennie po 1 szklance. Przy zakażeniu pasożytami wypić na czczo.Warto skojarzyć z lewatywą.


Odwar wrotyczowy
Odwar wrotyczowy (Decoctum Tanaceti):
Przygotowanie: Sporządzić jak napar, lecz gotować 5 minut; odstawić na 30 minut pod przykryciem, przecedzić.
Stosowanie: Pić po 200 ml 2-4 razy dziennie. Stosować do lewatyw (100-200 ml doodbytniczo), okładów na skórę, płukanek, przemywania, okładów na oczy i do nosa (przelać do buteleczki ze spryskiwaczem, wprowadzać do obu otworów nosowych 2-3 dawki, położyć się na 5 minut). Donosowo i do plukanek można również stosować napar wrotyczowy.


Nalewka wrotyczowa
Nalewka wrotyczowa (Tinctura Tanaceti):Przygotowanie: do 1 szklanki świeżego lub suchego i zmielonego ziela wlać 250-300 ml alkoholu 40-70%; macerować 7 dni w szczelnie zamkniętym słoju i w ciemnym miejscu. Przefiltrować.
Stosowanie: Zażywać 2-3 razy dziennie po 10 ml w 100 ml wody. Ponadto do płukania (1 łyżka nalewki na pół szklanki wody), okładów, przemywania skóry i pędzlowania skórnych zmian chorobowych (nierozcieńczona).  Nalewka sporządzona na 70% alkoholu działa rozgrzewająco, przeciwbólowo i przeciwreumatycznie. Nierozcieńczoną nalewkę można wcierać w obolałe kończyny dolne i w stawy.


Tonik wrotyczowy na skórę i do płukania

Tonik wrotyczowy na skórę i do płukania (Tonicum Tanaceti):Przygotowanie: 1 łyżkę octu 10% i 1 łyżkę nalewki wrotyczowej  wlać do 1 szklanki wody przegotowanej, wymieszać.
Stosowanie: Stosować do okładów na schorzałe miejsca, do płukania narządów płciowych, gardła i jamy ustnej, przemywania skóry i płukania włosów przy łojotoku, stanach zapalnych mieszków włosowych, wypadaniu, łupieżu i braku puszystości.


Maść wrotyczowa na łuszczycę i ropnie
 
Maść wrotyczowa na łuszczyce i ropnie:
Przygotowanie: do 3 łyżek maści nagietkowej lub krwawnikowej wlać 1 łyżkę nalewki wrotyczowej, dodać maść ichtiolową (2 łyżki) i maść propolisową 7% (2 łyżki), wymieszać starannie. 
Stosowanie: Chore miejsca smarować kilka razy dziennie. Można stosować w opatrunkach na ropnie i grudki łuszczycowe. Przy zmianie wartswy maści zmywać acetonem wrotyczowym, nalewką, naparem lub octem wrotyczowym. 


Ocet wrotyczowy

Ocet wrotyczowy (Acetum Tanaceti):Przygotowanie: Pół szklanki świeżego ziela (liści i kwiatów lub samych liści) zalać 250 ml octu 10%, odstawic w zamkniętym słoju na 7 dni, przefiltrować. 
Stosowanie: Stosować do płukania, okładów, przemywania, pędzlowania w stanie rozcieńczonym (1 łyżka octu na 150-200 ml wody) lub nierozcieńczonym (pędzlowanie). Ponadto do płukania włosów. Przy wszawicy wcierać starannie ocet we włosy na 3 godziny, przykryć folią. Potem umyć szamponem i wypłukać w wodzie z dodatkiem octu lub nalewki wrotyczowej. Powtórzyć co 3 dni (3-4-krotnie). 


Mikstura na nużycę

Mikstura na nużycę (Mixtura antidemodex):Przygotowanie: do 100 ml wody wlać 50 ml nalewki wrotyczowej, 50 ml octu wrotyczowego,  spirytus mrówczany - 20 ml, spirytus kamforowy - 20 ml, wymieszać. 
Stosowanie: Skórę zakażoną roztoczami przemywać 3-4 razy dziennie. 


Aceton wrotyczowy

Aceton wrotyczowy (Acetonum Tanaceti):
Przygotowanie:1 część świeżego mielonego ziela wrotyczu zalać 3 cz. 50% acetonu (aceton rozcienczyć wodą w stosunku 1:1), wytrawiać 7 dni w szczelnym słoju; przefiltrować.
Stosowanie: Stosować do przemywania skóry trądzikowej i łuszczycowej oraz zakażonej pasożytami (demodex, świerzb). Preparat silny. Można stosować do punktowego zasuszania zmian trądzikowych. Usuwa zaskórniki. 


Mikstura na oporne zakażenia skóry (świerzb, demodex)

Mikstura na oporne zakażenia skóry roztoczami (świerzb, demodex):
Przygotowanie: do 100 ml nalewki wrotyczowej wlać 100 ml acetonu wrotyczowego, 50 ml spirytusu kamforowego, 10 ml olejku sandałowego i 30 ml oleju rycynowego, wymieszać. 
Stosowanie: Skórę przemywać 2-3 razy dziennie. 


Nafta wrotyczowa

Nafta wrotyczowa (Naphtha Tanaceti):Przygotowanie: pół szklanki świeżego mielonego ziela wrotyczu zalać 200 ml czystej nafty; macerować w szczelnym słoju 7 dni; przefiltrować. Przecedzić. 
Stosowanie: Wcierać w skórę owłosioną przy łuszczycy, wszawcy, nużycy, świerzbie. Nafta wrotyczowa usuwa zaskórniki. Działa przeciwzapalnie, odkażajaco i przeciwtradzikowo. Cofa ropne pryszcze. Nafta wrotyczowa zapobiega wywpadaniu włosów, łojotokowi, zapaleniu mieszków włosowych. Włosom nadaje połysk i puszystość. 


Mikstura na oporny trądzik i łuszczycę:
Mikstura na oporny trądzik i łuszczycę:
Składniki:
Nafta wrotyczowa - 30 ml
Nalewka wrotyczowa - 20 ml
Maść propolisowa - 2 łyżki
Maść Tormentiol lub maść pięciornikowa - 2 łyżki
Maść ichtiolowa lub dziegciowa - 3 łyżki
Pasta cynkowa - 1 łyżka
Maść siarkowa lub emulsja Acne-Sulf - 2 łyżki
Olejek melisowy lub herbaciany - 2 ml
Przygotowanie: Składniki wymieszać.
Stosowanie: Chore miejsca smarować 2 razy dziennie. Można stosować do opatrunku. 


Olej wrotyczowy
Olej wrotyczowy (Oleum Tanaceti):Przygotowanie: 1 szklankę świeżych zmielonych kwiatów lub świeżego zmielonego ziela wrotyczu zalać 400 ml ciepłego oleju winogronowego lub sojowego,  macerować 7 dni; przefiltrować.
Stosowanie: Stosować doustnie 1 łyżkę 1-2 razy dziennie jako żółciopędny, regulujący wypróżnienia i wzmacniający. Ponadto do smarowania skóry trądzikowej i łuszczycowej zamiast balsamu (smarować całe ciało cienką warstwą). Do lewatyw przeciw owsikom i włosogłówkom i przy świadzie odbytu; ponadto przy bolesnych zaparciach (100-150 ml oleju wrotyczowego doodbytniczo).


Mikstura przeciwdepresyjna, ułatwiająca uczenie:
Mikstura przeciwdepresyjna, poprawiająca samopoczucie, ułatwiająca uczenie, wzmacniająca serce:
Składniki: Nalewka wrotyczowa - 100 ml
Nalewka dziurawcowa - 50 ml
Nalewka z miłorzębu Ginkgo - 50 ml]
Nalewka arnikowa lub nostrzykowa - 25 ml
Cardiol C - krople - 25 ml
Przygotowanie: Płyny wymieszać.
Stosowanie: Zażywać 1-3 razy dziennie po 10 ml. Następnie spożyć 3 łyżki miodu. U wielu osób mikstura likwiduje bóle głowy. 


Mieszanka ziołowa żółciopędna, przeciwbólowa
Mieszanka ziołowa żółciopędna, rozkurczowa, przeciwbólowa, wzmacniająca i przeciwdepresyjna:
Składniki: Ziele wrotyczu - 1 część
Ziele glistnika jaskólczego ziela - 1 cz.
Ziele dziurawca - 1 część
Przygotowanie: Zioła wymieszać. 2 łyżki mieszanki zaparzać w 1 szklance wrzącej wody. Odstawić na 30 minut, przecedzić. 
Stosowanie: Pić 2 razy dziennie po 1 szklance.



Na pasożyty
Z owoców sporządza się te same przetwory co z ziela. Zdaniem niektórych zielarzy owoce są skuteczne w zwalczaniu pasożytów (wyciągi lub sproszkowane). Surowce można zażywać doustnie po sproszkowaniu - Pulves Tanaceti w dawce 3-5 g (owoce - 3-4 g) rano i wieczorem. Przed spożyciem dobrze jest wymieszać sproszkowany surowiec z miodem.


UWAGA!
Materiał opracowany przez prof. Henryka Różańskiego i umieszczony na stronie IGYA za jego zgodą. 
Prawa do tekstu i receptur – prof. Henryk Różański.

niedziela, 2 kwietnia 2017

Zielony koktajl – idealny dla zrzucenia wagi, oczyszczenia i wzmocnienia

Nie tylko stymuluje spalanie tkanki tłuszczowej, ale oczyszcza krew, nerki, jelita i wątrobę. Wzmacnia układ odpornościowy, normalizuje ciśnienie krwi, redukuje nieprzyjemny zapach z ust i ciała, naturalnie nawilża skórę i poprawia cerę, wzmacniawłosy i paznokcie, poprawia trawienie, dodaje energii .
Dostarcza mnóstwo witamin i minerałów, ale jego główną zaletą jest wysoka zawartość chlorofilu, który ma podobną strukturę molekularną do hemoglobiny – substancji, która przenosi tlen do komórek. Dlatego  regeneruje organizm na poziomie komórkowymJarmuż dodatkowo zawiera sulforafan – związek fitochemiczny o silnych właściwościach przeciwnowotworowych.

Składniki:
½ selera naciowego
Średni ogórek
Dwa  średnie jabłka
200g jarmużu
25g korzenia imbiru
Sok z jednej cytryny
Przygotowanie:
Wszystkie składniki oprócz cytryny dokładnie umyć, ogórek, jabłka i imbir obrać i wycisnąć w wyciskarce lub sokowirówce. Na koniec dodać sok z cytryny i wymieszać. Można pić raz dziennie lub więcej, o dowolnej porze dnia, najlepiej rano, a nawet zastąpić nim posiłek  np. podwieczorek lub kolację.

Jiaogulan (Gynostemma pentaphyllum, Ziele długowieczności)



Jiaogulan - pnąca bylina - zioło nieśmiertelności pochodzące z południowych krańców Chin, północnego Wietnamu , Korei Południowej i Japonii. Jiaogulan jest najbardziej znany jako lek ziołowy; od tysięcy lat stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej. W swoim składzie zawiera wiele witamin i minerałów jak cynk, fosfor, magnez, mangan, potas, selen, wapń i żelazo.

Według medycyny chińskiej Jiaogulan może:
- hamować namnażanie się komórek nowotworowych,
- zwiększać sprawność mięśnia sercowego,
- przeciwdziałać marskości wątroby,
- jest inhibitorem dla niektórych bakterii, np. w ich obecności ginie staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty),
- reguluje ciśnienie krwi i poziom cholesterolu, zapobiega miażdżycy i zawałowi serca,
- poprawia funkcje nerek,
- picie wieczorem naparu poprawia jakość i długość snu,
- antydepresant - utrzymuje stan równowagi organizmu,
- stymuluje wytwarzanie tlenku azotu, który odblokowuje i poszerza naczynia krwionośne,
- podnosi odporność,
- ma działanie przeciwzapalne m. in. na wrzody żołądka,
- reguluje poziom cukru we krwi,
- zwiększa wydolność układu oddechowego,
- poprawia przemianę materii,
- reguluje przepływ krwi, usuwa zastoje krwi,
- działa przeciwbólowo,
- przeciwdziała pogrubianiu się ścianek żył na skutek syntezy białek i DNA,
- chroni DNA przed uszkodzeniem, co opóźnia proces starzenia się organizmu.


Warunki uprawy:
- roślinę najlepiej uprawiać w żyznej ziemi, na miejscach dobrze oświetlonych, ale niezbyt silnie nasłonecznionych.
- wytrzymuje mrozy do -15°C, dlatego w gruncie może być uprawiana w cieplejszych rejonach kraju i starannie okrywana na zimę.
- cięcie: jest byliną pnącą, dlatego wczesną wiosną wszystkie pędy roślin uprawianych w gruncie trzeba przyciąć tuż nad ziemią.


Może rosnąć w pojemnikach - latem na balkonie lub tarasie, a zimą w chłodnym, ale nie mroźnym miejscu. Przez cały rok może być uprawiana w pomieszczeniu, np. w kuchni.

We współczesnej medycynie Jiaogulan jest też nazywany 'pięciolistnym żeńszeniem' - mówi się, że ma podobne właściwości, ale cztery razy mocniejsze działanie.

Herbatka może być przygotowana zarówno ze świeżych jak i z suszonych listków. Liście gotuje się przez 3 minuty lub parzy tak, jak herbatę i gotowe.

Świetnie nadaje się też do sałatek.

Dieta doskonała. 11 owoców i warzyw, które warto jeść kiedy chcesz schudnąć

Świeże owoce i warzywa powinny być podstawą nie tylko zdrowej diety, ale i jadłospisu osób, które dbają o linię. Nie ma w tym nic odkrywczego. Nie mniej warzywo warzywu nierówne i niektóre z nich są znacznie lżejsze i bardziej dietetyczne niż inne. Nie wspominając o owocach. Poniżej wyjątkowa jedenastka, która pomoże ci zachować smukłą sylwetkę. Wprowadzając do diety pewne modyfikacje i przede wszystkim zastępując produkty wysoce przetworzone tymi świeżymi nie dość, że stajemy się zdrowsi, to w dodatku lżejsi. Nie mam na myśli odchudzania sensu stricte, tylko nieco innego podejścia do diety. Traktowania jej jako sposobu odżywiania, pewnego stylu życia, na który się decydujesz i którego się trzymasz. Wówczas nie dość, że znacznie łatwiej jest stracić zbędne fałdki w pasie czy boczki na biodrach - jest mniejsze prawdopodobieństwo, że z powrotem przytyjesz. Najnowsze amerykańskie badania przeprowadzone na 133 000 osób, dowiodły, że u tych osób, które kilka razy dziennie spożywają owoce i warzywa o połowę mniejszy jest przyrost wagi - nawet jeśli nie planowali odchudzania.

1. Owoce jagodowe, zwane leśnymi



Maliny, jeżyny, borówki czy jagody są pyszne, warto z nich robić koktajle, dodawać je do porannej owsianki lub do deserów. Zawierają mnóstwo witamin i są jednym z lepszych źródeł przeciwutleniaczy. A te, jak wiadomo chronią organizm oraz skórę przed wpływem wolnych rodników i zapobiegają starzeniu się. A najprzyjemniejsze w jedzeniu owoców jagodowych jest to, że nie trzeba ich ani specjalnie obierać czy przygotowywać, ani dosładzać (no może poza czarnymi jagodami, które bywają kwaśne). Pasują do przetworów mlecznych: maślanek, jogurtów, kefirów, białych serków. I dzięki niskiemu indeksowi glikemicznemu mogą po nie sięgać nawet osoby chore na cukrzycę.


2. Jabłka i gruszki




Jesteśmy jednym z producentów najlepszych jabłek na świecie i szkoda, że nie potrafimy póki co tego potencjału wykorzystać. Jabłka są niskokaloryczne, soczyste, pasują do dań wytrawnych i słodkich. Jedno jabłko dziennie to porcja witamin i antyoksydantów, a także potężna dawka błonnika, który poprawia przemianę materii. Nie doceniamy również gruszek - z tymi co prawda trzeba już uważać, bo zawierają więcej cukru. Za to są źródłem zdrowych minerałów, jak jod, bor, sód czy potas.

3. Soja i przetwory sojowe




Soja, mleko sojowe czy tofu to bogactwo białka roślinnego. Popularne w Azji w naszym kraju najlepiej znamy soję z tego, że jest składnikiem sosu sojowego obecnego w każdej wietnamskiej czy chińskiej knajpce. Ziarno soi jest bogactwem fitoestrogenów, czyli hormonów roślinnych i poleca się je zwłaszcza kobietom w okresie przedmenopauzalnym, kiedy zawartość estrogenów w organizmie gwałtownie spada. Przepyszne jest mleko sojowe (ale uwaga na to z zawartością cukru, to mała pułapka) i warto nim zastąpić to krowie czy kozie. Genialne jest też tofu. To doskonały dodatek do dań warzywnych, który wzbogaca je o pełnowartościowe białko roślinne i daje uczucie sytości.

4. Kalafiory



To warzywo jest dość popularne na polskich stołach, ale przyrządzane w podobny sposób i według moich upodobań wielokrotnie rozgotowane. Znacznie smaczniejszy jest kalafior ugotowany al dente lub przypieczony z przyprawami w piekarniku. Może być dodatkiem do sałatek. Jest niskokaloryczny, a daje uczucie sytości. Oprócz tego kalafior jest źródłem potasu, magnezu, manganu, witamin z grupy B, witaminy C, K oraz kwasu foliowego. Wspomaga trawienie, ponieważ zawiera błonnik pokarmowy. Warto więc go jeść pod każdą postacią!

5. Awokado



Jedno z najzdrowszych źródeł dobrych tłuszczów. Olej z awokado to bogactwo witaminy E, zwanej witaminą młodości. Awokado nie wymaga obróbki termicznej, bo jest najpyszniejsze na surowo, jako dodatek lub baza do sałatek czy past (guacamole) czy kanapek. Warto je przed podaniem skropić sokiem z cytryny lub limonki. Można je nakładać na twarz jako maseczkę nawilżającą. Jedynym trikiem związanym z awokado w naszym kraju jest ten, aby wybierać owoce naprawdę dojrzałe (na świecie dostępnych jest wiele gatunków awokado, w Polsce zwykle to w zielonych skórkach, które często bywa twarde jak kamień). A jeśli nie jest dojrzałe i możemy się powstrzymać, położyć go na dwa dni obok jabłek lub owinąć cały owoc w gazetę. Po dwóch dniach będzie miękkie jak masło - właśnie wtedy ma pełnię smaku.

6. Pomarańcze



Owszem, zawierają fruktozę, ale jeśli nie zjadasz lub nie wypijasz kilograma, tylko jedną sztukę, nie przekroczysz dawki, która mogłaby za bardzo podnieść glukozę we krwi. Pomarańcze są jednym z najcenniejszych źródeł witaminy C. To owoce zimowe, więc właśnie zaczyna się na nie sezon. Można je wypijać w świeżych sokach lub zjadać na surowo, ale pasują też do wielu dań wytrawnych.

7. Brukselka



Warzywo niezbyt lubiane, które złą sławę zawdzięcza przedszkolnemu menu z dawnych lat. Brukselki, które wmuszano nam na stolówkach były gorzkie, rozgotowane i obrzydliwe. Natomiast ta mała kapustka jest źródłem witamin: A, B1, B2, B3, B5, B6, B9, C, E, H oraz K. Zawiera także potas, magnez, wapń, sód, żelazo, karoten, kwas foliowy. I jest niskokaloryczna - w 100 gramach są tylko 42 kalorie.

8. Brokuły



Magiczne warzywo, które w Polsce się często podaje rozgotowane (mają burozielony, zamiast soczyście zielonego kolor i konsystencję meduzy), a więc pozbawione wartości odżywczych. A brokuły powinno się tylko blanszować - wrzucić do ciepłej wody (temp. 76 st. C) na kilka minut i zjeść. Brokuły słyną z właściowości antynowotworowych, są również polecane osobom z chorobami układu pokarmowego. To bogactwo witamin (A, C, K), a także wapnia, sodu i potasu. Dodawaj je częściej do sałatek, a pokochasz ich smak.

9. Fasolka szparagowa



Zarówno żółta jak i zielona są bardzo zdrowe i powinny częściej lądować na naszych talerzach. Co prawda zielona jest bogatsza w kwas foliowy i witaminę A, ale obie zawierają witaminy: A, C, E, K, są źródłem białka, więc dają uczucie sytości. W fasolce szparagowej znajduje się również mnóstwo mikroelementów, takich jak sód, potas, magnez czy żelazo. Odnośnie sposobu podawania, to najlepiej jest fasolki nie rozgotowywać, podobnie jak brokułu czy kalafiora.

10. Marchew



Akurat testuję na własnej skórze (ze względu na cukrzycę ciążową) i surowa marchewka ma niski indeks glikemiczny, natomiast po obróbce termicznej - ugotowana, czy upieczona lub uduszona ma indeks wysoki. Dlatego cukrzykom nie poleca się spożywania marchwi w innej niż surowa postaci. Zresztą taka jest najbardziej wartościowa. Zawiera beta-karoten, witaminy B, C, E, H, K, PP, kwas foliowy. Surowa wspomaga metabolizm.

11. Papryka



Pyszne warzywo, które można jeść na wszystkie sposoby. Najbardziej wartościowa jest oczywiście surowa papryka. to źródło witamin A, C, E, potasu oraz sodu. W zależności od gatunku i koloru jej właściwości są nieco inne. Jedzenie papryki wzmacnia odporność. A dodawanie tej ostrej do potraw - poprawia nastrój, dzięki zawartości kapsaicyny. Papryka więc jest idealnym antydepresantem, po który powinniśmy szczególnie w okresie jesienno- zimowym sięgać. 

Cała jedenastka jest zaprzeczeniem działania warzyw zawierających skrobię, których zbyt częste spożywanie może powodować tycie. Uważaj więc na kukurydzę, groch oraz ziemniaki.

POLUB MNIE NA FACEBOOKU


środa, 8 marca 2017

Olej kokosowy

Promień nadziei na horyzoncie… Amerykańscy naukowcy z University of Adelaide opublikowali na łamach Journal Cancer Research wyniki badań, które dają nadzieję na zwiększenie liczby osób wygrywających tę ciężką batalię. Okazuje się, że kwas laurynowy zawarty w oleju kokosowym ma właściwości, które niszczą komórki nowotworowe.



W ciągu 2 dni zabija aż 90% komórek rakowych! Doświadczenie przeprowadzono jednak na płytkach Petriego, w hermetycznych warunkach, a nie na żywym organizmie. Niestety, brakuje środków finansowych, aby przeprowadzać dalsze badania. Nie jest to bowiem w interesie firm farmaceutycznych, które chcą sprzedawać swoje produkty w takich samych lub nawet większych ilościach, niż do tej pory…

Olej kokosowy ma też wiele innych wspaniałych właściwości zdrowotnych. Chroni przed chorobami, a niektóre z nich może nawet leczyć. W szczególności, jeśli chodzi o osteoporozę, opryszczkę, Alzheimera oraz kilka rodzajów nowotworów. Pomaga też w łagodzeniu skutków ubocznych chemioterapii.



niedziela, 11 grudnia 2016

Lecznicze zioła

Prozdrowotne właściwości ziół są znane od czasów starożytnych. Chociaż medycyna wciąż się rozwija, to stosowane od setek lat melisa, rumianek czy szałwia ciągle znajdują zastosowanie w lecznictwie.

Melisa lekarska

Melisa lekarska jest rośliną z rodziny jasnowatych zawierającą olejki eteryczne, związki trepenowe nadające jej cytrynowego zapachu (cytral, linalol i cytronelal), flawonoidy, fenolokwasy i garbniki. Melisa jest bogatym źródłem witaminy C.
Zioło to jest stosowane do łagodzenia nerwic i stanów depresyjnych. Właściwości uspokajające melisy lekarskiej przydają się też do zmniejszania stanów lękowych.
Melisę poleca się przyjmować osobom mającym problemy z nadciśnieniem tętniczym. Jest używana w leczeniu bezsenności, a także przy problemach trawiennych, ponieważ zmniejsza wzdęcia i napięcie jelita grubego oraz poprawia apetyt.
Melisę można stosować zewnętrznie. Okłady z liści łagodzą bóle ran, poparzeń, owrzodzeń oraz ukąszeń owadów. Olejek z melisy jest dobrym środkiem na opryszczkę.

Mięta pieprzowa

Mięta pieprzowa to jedna z najpopularniejszych roślin leczniczych. Tak samo, jak melisa, należy ona do rodziny jasnowatych.
Wiele swoich właściwości mięta zawdzięcza olejkom eterycznym, w tym mentolowi, który działa odświeżająco, przeciwbólowo i antyseptycznie. W skład rośliny wchodzą też garbniki, witaminy C i A, kwas foliowy, wapń, potas, magnez oraz mające działanie przeciwutleniające flawonoidy.
Mięta łagodzi dolegliwości związane z układem pokarmowym. Stosuje się ją przy zaburzeniach trawienia, skurczach żołądka i jelit, schorzeniach wątroby. Zioło ma właściwości wiatropędne, stymuluje wydzielanie kwasu żołądkowego i żółci. Miętę można też stosować jako środek uspokajający, chociaż nie jest ona tak silna, jak melisa. Olejek miętowy jest polecany przy przeziębieniach, gdyż ma działanie odkażające i poprawiające oddychanie.
Mięta jest częstym składnikiem past do zębów i różnego rodzaju kosmetyków, jest też dodatkiem do dań i napojów. Wynika to z jej cech odświeżających.

Rumianek pospolity

Rumianek lekarski jest rośliną z rodziny astrowatych, zwaną też rumiankiem lekarskim lub aptecznym. Surowcem zielarskim są koszyczki kwiatowe, które zawierają olejek eteryczny (w jego składzie są m.in. chamazulen oraz bisabolol). W rumianku znajdują się też flawonoidy, związki kumarynowe, śluz, cholina i sole mineralne.
Rumianek ma właściwości przeciwzapalne, rozkurczowe, bakteriobójcze i uspokajające. Można go stosować na bóle jamy brzusznej, głowy i reumatyczne. Rumianek  łagodzi napięcie wywołane stresem. Ponadto pomaga przy gojeniu ran i owrzodzeń, a także przy podrażnieniach skóry i błon śluzowych. W związku z tym, że jest ziołem łagodnym, może być stosowany przez alergików i przy leczeniu dolegliwości u niemowląt.

Szałwia lekarska

Szałwia lekarska ma w sobie olejek eteryczny, w którego skład wchodzą m.in. kamfora, tujon, cyneol, borneol i pinen. Do tego dochodzą gorycze, garbniki katechinowe, triterpeny, witaminy C i z grupy B.
Szałwia jest ceniona za właściwości przeciwzapalne. Znakomicie nadaje się do leczenia dolegliwości skórnych i podrażnień błony śluzowej. Zioła używa się m.in. na skaleczenia, wypryski i czyraki. Pomaga przy stanach zapalnych gardła, dziąseł, ale także dróg rodnych.
Szałwia w formie naparu czy nalewki hamuje potliwość i przeciwdziała nadmiernej fermentacji jelitowej. Ponadto wstrzymuje nadmierną laktację u karmiących matek.

Tymianek

Tymianek wziął swoją nazwę od greckiego słowa „thymon” mającego dwa znaczenia: „odkażać” oraz „odwaga”. Tymianek był używany przez Egipcjan w procesie mumifikacji zwłok. Rzymscy żołnierze kąpali się w tymianku żeby dodać sobie kurażu, był uważany za lek na nieśmiałość. Jeszcze w czasie I Wojny Światowej olejek z tego zioła służył za środek antyseptyczny.
Głównym składnikiem tymianku jest olejek eteryczny, w którego skład wchodzą m.in. tymol i karwakrol. Ten pierwszy związek jest bakterio- i grzybobójczy. Drugi przyspiesza oddychanie, ma właściwości napotne, przeciwbólowe, odkażające, przeciwskurczowe i rozgrzewające.
Dzięki takim składnikom tymianek bardzo dobrze nadaje się do zmniejszania dolegliwości górnych dróg oddechowych. Poza tym zapobiega biegunce, łagodzi podrażnione jelita, pomaga w trawieniu tłustych potraw. Preparaty z tymianku stosowane są w dentystyce przez wzgląd na cechy przeciwpróchnicze.


 

Sample text

Sample Text

Sample Text

 
Blogger Templates